Tuż po wojnie, w 1946 roku rozpoczął działalność szczeciński powojenny teatr. Inicjatorem jego powstania był Stanisław Czapelski, a pierwszą sztuką wystawioną na scenie były ?Damy i Huzary? Aleksandra Fredry, w reżyserii ówczesnego dyrektora teatru ? Bronisława Skąpskiego. Pierwszym dyrektorem naczelnym i artystycznym instytucji był Zbigniew Sawan (właśc. Nowakowski). W 1949 roku, w wykorzystywanym do dzisiaj modernistycznym budynku przy ulicy Swarożyca, powstał Państwowy Teatr Polski w Szczecinie. Co ciekawe budynek teatru stanął w miejscu wcześniejszej siedziby niemieckiej loży masońskiej Pod Trzema Cyrklami, wybudowanej przez wolnomularzy na początku XIX wieku.

Jest to teatr dramatyczny, w którym obejrzycie przede wszystkim polskie i zagraniczne klasyki. Na afiszu znajdziemy także spektakle muzyczne, kabarety i sztuki autorów współczesnych. Stałymi współpracownikami Teatru Polskiego są Andrzej Poniedzielski, Artur Andrus, Stanisław Tym czy Janusz Józefowicz. W obrębie teatru znajdują się trzy sceny. Scena duża mieści 311 osób na widowni, sala jest klimatyzowana. Scena mała cechuje się zmiennością aranżacji i liczby miejsc ? od 80 do 120. Przy Teatrze Polskim istnieje także scena kabaretowa ? Czarny Kot Rudy, powstała w 1997 roku. Widzowie chętnie korzystają z usług dwóch tutejszych bufetów. Poza główną siedzibą, do teatru należy również scena na Łasztowni, licząca aż 568 miejsc. Jest ona zlokalizowana w pięknym otoczeniu, przy bulwarach na nabrzeżu Odry.