Trasa na Wisielczą Górę – przebieg szlaku: Nakielno, Jezioro Bytyń Wielki, Rutwica, Mączno, Zdbowo, Tuczno, Strzaliny, Tuczno, Rutwica, Nakielno (42 km)

Na trasie znajduje się wiele ciekawych obiektów, między innymi fenomen przyrodniczy ?Magnetyczna Górka? i niemieckie umocnienia ?Góra Wisielcza?.

Trasa na Wisielczą Górę to rowerowy szlak na którym będziemy zatrzymywać się wielokrotnie. Na trasie znajduje się bowiem wiele ciekawych obiektów.

Trasa zaczyna się w Nakielnie, w której to miejscowości warto zwiedzić kościół pw. św. Wawrzyńca z 1880 r.

Inną atrakcją wsi jest chałupa podcieniowa  z 1784 roku, czyli chata szachulcowa ze słupowym podcieniem narożnym. Tego typu budynki pojawiły się na ziemiach polskich wraz z falą osadnictwa mennonickiego i olenderskiego z XVI i XVII w. Warto zwrócić uwagę na słupy podcieniowe, których ilość świadczyła o zamożności gospodarza. 

Dalej jedziemy wzdłuż brzegów jeziora Bytyń Wielki – największego jeziora Pojezierza Wałeckiego, które leży na terenie rezerwatu. Żyje tu wiele gatunków zwierząt chronionych, zagrożonych i ginących, w tym wpisanych do czerwonej księgi. Nad wodami jezior bytuje m.in. bóbr i wydra.

Kierujemy się na Strączno, ale na skrzyżowaniu skręcamy na Rutwicę. Tu czeka nas niezwykła atrakcja – Górka Magnetyczna. Jest wyjątkowa nie z powodu swojej wysokości, ale pokonywania praw fizyki. Jej druga nazwa – Czarodziejska Górka – doskonale oddaje to. co się na niej dzieje. A mianowicie – samochód z wyłączonym silnikiem samodzielnie będzie się wtaczał a woda wylana na asfalt popłynie w górę. Te właściwości wzniesienia odkryli sami turyści. Doświadczenia prowadzone tutaj wykazały, że im większa masa pojazdu, tym szybciej toczy się on pod górę. Niezwykłe zjawisko na skalę europejską.  

Trasa na Wisielczą Górę prowadzi nas do Rutwicy, w której można zwiedzić eklektyczny kościół pw. św. Jana Nepomucena.

Z Rutwicy trasa prowadzi do Strzalin. W pobliżu wsi znajdują się pozostałości po fortyfikacjach – Grupa Warowna Góra Wisielcza. Wchodzą one w skład umocnień Wału Pomorskiego. Na powierzchni ziemi widać tylko niewielką część całego kompleksu – zaledwie kilka żelbetowych konstrukcji wzmocnionych pancernymi kopułami. Pod ziemią znajduje się kilkadziesiąt metrów w głąb wzgórza. Dwa duże schrony były blokami wejściowymi do części podziemnej. Połączone korytarzem, wzdłuż którego rozlokowano pomieszczenia ? 2 izby załogi, zbiorniki wody i fekaliów, umywalnia i WC, izba opatrunkowa, pomieszczenie dowódcy i pomieszczenia łączności, kuchnia i magazyny. Kompleks obiektów miał własne zasilanie elektryczne, sieć wentylacyjną, wodociągową oraz łączności. Boczne korytarze prowadziły do schronów obserwacyjnych i bojowych. Łączna długość podziemnych korytarzy to ponad 800 m. Kompleks udało się Rosjanom zdobyć 11 lutego 1945 r. Mimo, że obiekty przetrwały natarcie, zostały właściwe doszczętnie zniszczone. Wysadzono je po wojnie, dziś stanowią zupełne ruiny. Nie zmniejsza to jednak atrakcyjności fortyfikacji. 

W schronie grupy warownej znajduje się  czwarte co do wielkości zimowisko nietoperzy w Polsce.

Ze Strzalin wracamy do Tuczna. Mijamy Urząd Miasta, skręcamy w prawo w kierunku Mirosławca i mijamy zakład produkujący wyroby czekoladowe, czyli ?Czekoladę?. Na południowym skraju miasta, przy ul. Zamkowej, na stromym wzgórzu. Między jeziorem Zamkowym a jeziorem Tuczno, znajduje się zamek Wedlów-Tuczyńskich. Zbudował go W  1338 roku Ludwik i Lamprecht von Wedel rozpoczęli tu budowę murowanego zamku. 

Ze Zdbowa szlak prowadzi do Mączna i dalej do Rutwicy, ponownie mija Czarodziejską Górkę i wraca do Nakielna.

Zobacz też: Trasa Bunkrów Wału Pomorskiego